Μια καινουργια φιλη,μου χαρισε με πολυ αγαπη ενα βιβλιο.Τωρα που ξεκινησα να το διαβαζω σε μια παραγραφο ο ηρωας μονολογει.
-Σκεπτομενος ολα αυτα που ειχα χασει ηδη στην ζωη μου,τον χαμενο καιρο ,τους φιλους που ειχαν πεθανει η εξαφανισθει,ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ.
Αυτο μου εφερε θλιψη.Μαλλον ετσι πρεπει να ειναι .Μια φορα χαιρεσαι ,μια φορα αγαπας,ερωτευεσαι,ζεις με παθος,ονειρευεσαι.Μετα ολα ειναι σαν να κτυπας καρτα.Ιδια επαναλαμβανομενα ,χωρις ψυχη.Απλως σου φερνουν μια καλη διαθεση.Η αντιθετα την καταστροφη.Αραγε η καρδια μας ,τα ματια μας ,η ψυχη μας νιωθουν το ιδιο με το μυαλο μας;
Αραγε το παρελθον μας εμποδιζει να ανακαλυψουμε ενα καλυτερο μελλον ;Δεν ξερω!.Οσο για τον ηρωα του βιβλιου θα σας πω μολις το τελειωσω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
31 σχόλια:
Δεν ξέρω.Δε θα μπορούσα να σου απαντήσω ναι ή όχι και να είμαι σίγουρη.Μιλώ μόνο για μένα,ναι,είναι αλήθεια ότι όλα τα πράγματα,από τις μυρωδιές και τις γεύσεις μέχρι τα συναισθήματα,όταν είμαστε πολύ νέοι σε ηλικία είναι όλα δυνατά ίσως και επειδή είναι πρωτόγνωρα,εγγράφονται,λες,πρώτη φορά σε έναν άγραφο πίνακα.Κι ο ενθουσιασμός είναι σχεδόν δεδομένος.Δεν έχω δει ποτέ μπλαζέ παιδί.Ίσα-ίσα,που έχουμε περιέργεια για όλα.Σίγουρα όσο περισσότερο ζούμε,κι επειδή,κακά τα ψέματα,οι καταστάσεις επαναλαμβάνονται,παθαίνουμε ένα είδος ανοσίας και αυτό είναι και καλό και κακό,κατά τη γνώμη μου.Ο πρώτος θάνατος με τον οποίο ήρθα σ επαφή,χωρίς μάλιστα να πρόκειται για κοντινό μου πρόσωπο,με είχε συγκλονίσει.Περνώντας τα χρόνια και,δυστυχώς,καθώς πύκνωναν τέτοια δυσάρεστα περιστατικά,μπορεί να θλίβομαι αλλά το "ξέρω",είναι αυτό που έβλεπα όταν ήμουν μικρή στους μεγάλους και τους έπαιρνα για αναίσθητους.Πέθανε ο τάδε - έλεγαν,σχεδόν με απάθεια,ενώ εγώ πίστευα πως ήταν ένα κοσμοϊστορικό γεγονός.Το ίδιο και με τον έρωτα.Όταν ερωτεύθηκα πραγματικά για πρώτη φορά,ενσυνείδητα,στα 16 μου χρόνια,πήγα να πεθάνω από την ένταση των συναισθημάτων.Έγινα ποιήτρια,έγινα ό,τι ήθελες,έστελνα κρυφά λουλούδια,πράγματα που τώρα,καθώς τα σκέπτομαι,20 χρόνια μετά,μου φέρνουν ένα χαμόγελο στα χείλη,για να μην πω γέλιο.Είσαι υπερβολική! - μου είπε,μια μέρα,το άλλο πρόσωπο,βλέποντας πόσο ερωτευμένη ήμουν.Δεν είχε κι άδικο.Αλλά είχε τότε,το πρόσωπο αυτό,την ηλικία που έχω εγώ τώρα.Άρα,όλα στην αρχή της ζωής μας είναι "φρέσκα" και αγνά,όμορφα,καινούρια.Βέβαια ο έρωτας,όποτε μου έχει συμβεί έκτοτε,έρχεται πάντα με δύναμη.Απλώς,έχω τη δυνατότητα,λόγω ηλικίας,να σκέφτομαι πιο λογικά και να φρενάρω ενδεχομένως - εις βάρος του αυθορμητισμού - κάποια μου κίνηση.
Καλημέρα!(ξενυχτάω βήχοντας,το κρύωμα,βλέπεις...)
Γειάσου καλό μου Λικεράκι....ααα, τί ωραία που τα λέει ο ήρωας του βιβλίου σου....ίσως να έχει και δίκιο...σε μερικά πράματα από αυτά που λέει έχει δίκιο...σε πολλά...εγώ πρωσοπικά πιστέυω ότι ναι το παρελθόν έχει τη δύναμη να μας εμποδίσει (ας το πώ έτσι)να ανακαλύψουμε ένα καλύτερο μέλλον.. επειδή ίσως καταγράφεται μέσα μας (στο υποσυνείδητό μας)...και δ εν μπορούμε όσο και να θέλουμε να το σβήσουμε από εκεί...είμαστε έτσι πλασμένοι που να μην μπορεί να διαγραφεί από εκεί,ότιδήποτε παλιό....και φυσικά όταν αυτό είναι και αρκετά επίπονο,και κακό (εννοώ το παρελθόν μας)...ε, τότε είναι χειρότερα πιστέυω....πιστέυω εγώ είμαι η 'απόδειξη'πάνω σ αυτό που διερωτάσε! χααααχαχχαχχαααχα!, επειδή μετά από μιά αποτυχημένη σχέση που με βασάνιζει 16 χρόνια τώρα....δεν έχω δεί τίποτε καλό στην ερωτική μου ζωή από τότε... και πέφτω συνεχώς σε ερωτικές αποτυχίες...συνεχώς όμως....αυτό είναι τυχαίο;;;;,εγώ λέω πως όχι... δε ξέρω εσύ τι λες...πάντως εγώ δε το βρίσκω καθόλου τυχαίο.... φιλάκια.......
Δεν ξέρω... Έτσι νομίζω. Πως όλα μια φορά γίνονται. Τα άλλα... Άλλες πάλι φορές λέω πως ωριμάζουμε και ξέρουμε να φερθούμε και να σταθούμε καλύτερα. Όμως άλλο να ζεις το σκίρτημα, κι άλλο το συμβιβασμό.
Φιλιά , καλή εβδομάδα.
Λικεράκι δεν νομίζω να υπάρχει ο κανόνας της "μιας φοράς" στα συναισθήματα. Από την στιγμή που τα έχουμε ανάγκη και είμαστε ανοιχτοί να τα δεχτούμε, σίγουρα θα τα ξαναζήσουμε. Το πιστεύω αυτό.
Άλλες φορές πιο έντονα, άλλες λιγότερο, μπορεί να μην είναι ίδια αλλά αυτά καλύτερα να μην τα συγκρίνουμε.
Ανυπομονώ να μάθω την συνέχεια και την ολοκληρωμένη σου άποψη όταν το τελειώσεις. (και τον τίτλο επίσης) :)
Την καλησπέρα μου :)
"Είναι μυστήριο. Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι αυτό το αίσθημα απώλειας.Σίγουρα κανείς χάνει πολλά πράγματα στην πορεία της ζωής του. Γερνάει, και η ζωή που του απομένει, ολοένα λιγοστεύει. Ο χρόνος φεύγει μέσα από τα χέρια μας μέρα με τη μέρα, το ίδιο και οι δυνατότητες. Χάνονται τα νιάτα, χάνονται οι πράξεις μας – τα πάντα, κατά μια έννοια. Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι ψάχνω. Μέσα μου έχω τον ιδιωτικό μου μυστηριώδη χώρο. Είναι ένα σκοτεινό μέρος. Ένα υπόγειο, όπου μπαίνω όταν γράφω. Υπάρχει μια πόρτα μονάχα για μένα. Ίσως τα πράγματα που βρίσκονται εκεί μέσα να είναι όσα έχασα στη ζωή μου. Μάλλον μιλάω για τη θλίψη".
Αυτά γράφει ο Χαρούκι Μουρακάμι, ο συγγραφέας του Νορβηγικού δάσους, κι εγώ δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του, όπως και για τα ωραία αποσπάσματα που επιλέγεις & μοιράζεσαι μαζί μας:)
Oλα θαπανε καλα
-------------------
Δεν ξερω αλλα ενιωσα πραγματικα θλιψη σκεπτομενη αυτο το πραγμα.Βεβαια δεν θα επρεπε διοτι καθε τι καινουργιο ειναι και μια διαφορετικη εμπειρια ζωης.Συλλογη συναισθηματων .
Aθανασια
--------------
Πρεπει να αδειασει η ψυχη σου απο το παρελθον.Μην κολλας εκει.Το μελλον, μας ειναι αγνωστο, ομως εχει πολλα να μας δωσει.Ας το δουμε με καλυτερη διαθεση Αθανασια και που ξερεις; Iσως να υπαρχει μια εκπληξη!
ilivetoloveme
-----------------
Μηπως δεν τολμαμε;Mηπως τα συναισθηματα μας τα φυλακιζουμε;
Συμβιβαζομαστε με το γνωστο και ας ειναι κουφιο.
Δυστυχως.
Αxis Mundi
--------------
O τιτλος του βιβλιου ειναι
//Νορβηγικο δασος//
του συγγραφεα Χαρουκι Μουρακαμι.
Mακαρι κοσμικε αξονα να γινουμε ανθρωποι των θαυματων .Ανθρωποι ελευθεροι,ανθρωποι ονειροπολοι ανθρωποι που τα συναισθηματα τους ειναι παντα εντονα και καινουργια.
Caesar
-----------
Eνας Καισαρ εχει την δυναμη να εισχωρει και στο μυαλο των συγγραφεων.Ειναι αυτο το βιβλιο που αναφερεις που διαβαζω τωρα.Δεν ξερω γιατι ,ενω δεν ειναι κατι καινουργιο,οταν διαβασα αυτη την προταση με γεμισε απο πραγματικοτητα.
Λες επειδη μεγαλωνουμε ;και το μυαλο η ψυχη δεν εχουν φρεσκαδα;Εχω και εγω ενα χωρο μυστικο.Μονο που εμενα ειναι στην σοφιτα.Δεν μπορω τα υπογεια .Εκει για να μπορω να νιωθω την ζεστασια του ηλιου αλλα και την λαμψη της πανσεληνου .
Eγώ πάλι λικεράκι μου πιστεύω πως όλα τα συναισθήματα μπορείς να τα ξαναβιώσεις και μάλιστα το ίδιο έντονα σε κάποια δεδομένη στιγμή.
Π.χ μπορεί να ερωτευθείς κάποια στιγμή πολύ έντονα και μετά από πολλά χρόνια (ή και μετά από λίγα ακόμα) να ξανανοιώσεις το ίδιο έντονο συναίσθημα. Το ίδιο και ο πόνος για τον χαμό ενός αγαπημένου μας. Ομοια έντονος θα είναι αν χάσουμε κάποιον άλλον πολύ αγαπημένο μας επίσης.
Ξέρεις ποιο θεωρώ ότι είναι το μόνο συναίσθημα που δεν επαναλαμβάνεται με τίποτα??
Η στιγμή που θα κρατήσεις το πρώτο σου παιδί στην αγκαλιά σου.
Καλή βδομάδα λικεράκι μου:)
Ένιωσες θλίψη;Η Γεωργία είναι εδώ και σου στέλνει πολλά φιλιά και αγκαλιές!
Καλημέρα!
Ούτε και εγώ ξέρω Λικεράκι τι συμβαίνει. Παντως για μένα μόνο μιλώντας, έχω την εντύπωση πως η πρώτη φορά σε όλα τα συναισθήματα και ειδικά στον έρωτα είναι η πιο δυνατή από όλες. Μετά είναι σαν να περιμένεις κάτι να συμβεί. Σαν να ξέρεις το επόμενο βήμα. Χάνει αυτη την αίσθηση του ανεξερεύνητου. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν μπορεί να ξανασυμβει κάτι εξίσου δυνατό, αλλά η συνέχεια του είναι πιο προβλέψιμη.
Νομίζω πως ο ήρωας του βιβλίου σου έχει δίκιο να τα αναπολεί, να τα σκέφτεται, αλλά όχι να του φέρνουν θλίψη. Φυσικά και το παρελθόν δεν πρέπει να μας εμποδίζει να ανακαλύψουμε ένα καλύτερο μέλλον καθώς αν συνέβαινε αυτό η ζωή μας μέρα με τη μέρα θα χειροτέρευε. Το ζήτημα είναι από το παρελθόν και από τα θετικά και από τα αρνητικά να παίρνουμε αυτό που πρέπει και να πετάμε το υπόλοιπο, να το σβήνουμε ή καλύτερα να το καταχωνιάζουμε. Το μέλλον είνια εκεί και στο δικό μας χέρι είναι να το ζήσουμε όσο πιο έντονα γίνεται.
Καλό σου βράδυ!
Ελενα
-------------
Συμφωνω μαζι σου οτι το μοναδικο συναισθημα που δεν επαναλαμβανεται ειναι αυτο που νιωθεις στο αγγιγμα του πρωτου παιδιου.
Ολα τα αλλα θα συμβουν και θα ξανασυμβουν απλως σε αλλες συναισθηματικες κλιμακες.
Ολα θα πανε καλα
----------------------
Ευχαριστω πολυ πολυ.Εκτιμω το δωρο σου.
Ndn
------------
Μαλλον πρεπει να τα βαλουμε με τον εγκεφαλο μας και να του ζητησουμε εξηγησεις.Ισως να εχει τσακωθει με την ψυχη μας γιαυτο μας εκδικειται.
Καθημερινη επαναληψη μιας δεδομενης πραγματικοτητας.
πολλές χαρές, πολλοί έρωτες, πολλές στιγμές με πάθος και δύναμη για ζωή
κάθε φορά διαφορετικά
πολλές αν και ίσως όχι αρκετές, για να προσθέσω και την σκούρα πινελιά μου...
καλή σου μέρα!
nomizo pos mono to prosfato parelthon mporei na epireazei mono to eggys mellon - mporei na kano kai lathos (os synithos) bebaia...
helorus
--------------
Oλα πλουσια .Σε πληθυντικο αριθμο.
Να σαι καλα.Χρειαζεται και η σκουρα πινελια ετσι για να μην κακομαθαινουμε.
Angel
------------
Δεν κανεις λαθος.Συμφωνω ετσι οπως το λες.Αν και ενας αγαπημενος συγγραφεας ο Παντελης Γιαννουλακης λεει.
Το Παρελθον δεν υπαρχει,ανηκει μονο στην μνημη και στην φαντασια μας.
Το μελλον δεν υπαρχει,ειναι αποκλειστικα φανταστικη κατασκευη.
Το παρον δεν υπαρχει γιατι ειναι μια τοσο απειροελαχιστη στιγμη που κανεις δεν μπορει να την διακρινει.
kalhspera.ta sinaisthimata tha ta ksananiwsoyme otan kanoyme texnh thn zwh mas kai oxi apla eikona kai lekseis.
spaste tis thleoraseis/kai bgeite na eksw na zhsete/to lew mpas kai to katalabw pote/
eixa enhmerwthei gia to live,eyxaristw poly gia to endiaferon kai to sxolio soy.
na sai kala
Δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα
----------------------------
Φυσικα και πρεπει την ζωη να την απολαμβανεις και να χαιρεσαι .Σαν να εχεις ενα πινακα ζωγραφικης με πολλα χρωματα και με ψυχη.Μαζι σου στο σπασιμο των τηλεορασεων.Δεν ειμαι φιλη καθολου μα καθολου της τηλεορασης ,οποτε με μεγαλη χαρα θα συμετεχω στο σπασιμο.
Εχεις παντα πολυ ομορφη μουσικη να συνοδευουν τα κειμενα σου.
Καλο βραδυ αν και ειναι αποψε βροχερο και με πολυ κρυο.
Νομίζω πως ανάλογα τα συναισθήματα, επιτρέπουμε στον εαυτό μας να τα ξανα-βιώσει ή όχι. Και αυτό γίνεται ασυνήδητα ή όχι.
Η καθημερινός αγώνας να βγάλουμε τη μέρα, μας έχει ισοπεδώσει, είναι κρίμα να κάνεις μετά από χρόνια αυτοκριτική για τα πόσα έχασες.
Καλό βράδυ likeraki!!!
Σε ένα βιβλίο μπορεί να βρεις κομμάτια του εαυτού σου...Και να ταυτιστείς με τους ήρωες, όμως τελικά θα βγεις δυνατότερος-η.. Φιλιά πολλά και καλές Απόκριες. :)
Μarconi
-----------
Δυστυχως το παρελθον δεν μπορει να αλλαξει.Σκεψεις για τυχον ανεκπληρωτες καταστασεις αποτυγχανουν.Τουλαχιστον ας ευχηθουμε σε καινουργια συναισθηματα που θα μας αφησουν γλυκιες γευσεις.
Εκει ισως στην Lilypad ,ελπιζω να ειναι διαφορετικα.
Καλο σου βραδυ.
Bασιλη
------------
Καθε βιβλιο και διαφορετικοι ηρωες. Ασε που στο τελος θα τα εχομε μπερδεψει και δεν θα ξερουμε που τελικα ανηκουμε.Αν και δεν ειναι ασχημο αυτο.Καθε φορα διαφορετικος.Ισως να εχει επιτυχια .
Και απο εμενα καλο βραδυ.Καλα να περνας παντα.
θαρρω θα συμφωνησω με 'Δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα'
δηλ οτι χρειαζεται κατι παραπανω απο εικονα και λεξεις, και οτι τη ζωη θελουμε κι επιλεγουμε κι απολαμβανουμε.. τροπος σκεψης τα παντα
Κάποτε, πολύ απογοητευμένος από την ζωή μου, είχα πει σε έναν φίλο πως θέλω να φύγω από όλα, να δω διαφορετικά πράγματα, άλλα τοπία, καινούργιες καταστάσεις.Να δω τα πράγματα διαφορετικά.
Η απάντησή του ήταν η εξής:
Για να δεις διαφορετικά πράγματα, μπρούν να αλλάξουν δύο πράγματα. "Ή το τοπίο, ή τα μάτια σου".
Νομίζω πως αυτήν την απάντηση δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Δεν συνιθίζει ο εγκέφαλός μας τα συναισθήματα, και δεν νομίζω πως κάτι το έζησες μια φορά, πάει και τελείωσε.
Είναι σαν να βλέπεις την ίδια ταινία 2 ή 3 φορές. Δεν σου έτυχε να σου φανεί διαφορετική, να προσέξεις κάτι που αγνοούσες?
Η μαγεία της πρώτης φοράς, της πρώτης επαφής με κάτι, ίσως υπάρχει για να μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε..
St Indigo
----------
Μια αλλαγη ομως ,μπορει να μας δωσει την δυνατοτητα για καινουργια συναισθηματα.Και μενα με πιανουν τασεις φυγης ,αλλα δυστυχως μενω στα ιδια μαλλον ακολουθωντας την συμβουλη του φιλου σου.Το τοπιο το ιδιο αλλα με διαφορετικα ματια.
Καλη νυχτα.
"ta sinesthimata mou the me pniksoun.H apo emena tha pnigoun..."
Pistueo oti auto kribei pola perisotera apo auta pou leei..
kai h katanohsh tou kribei pola...
Δημοσίευση σχολίου