Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007

X ρ ω μ α τ α .

- Τι χρωμα εχει η λυπη;ρωτησε το αστερι την κερασια και παραπατησε στο ξεφτι καποιου συννεφου που περνουσε βιαστικα.
Δεν ακουσες ;
Σ ε ρωτησα τι χρωμα εχει η λυπη;
-Eχει το χρωμα που παιρνει η θαλασσα την ωρα που γερνει ο ηλιος στην αγκαλια της.Ενα βαθυ αγριο μπλε.
- Τι χρωμα εχουν τα ονειρα;
-Τα ονειρα ,τα ονειρα εχουν το χρωμα του δειλινου.
-Τι χρωμα εχει η χαρα;
-To χρωμα του μεσημεριου αστερακι μου.
-Και η μοναξια;
- Η μοναξια εχει χρωμα μενεξελι.
-Τι ομορφα που ειναι τα χρωματα ,θα σου χαρισω ενα ουρανιο τοξο να το ριχνεις επανω σου οταν κρυωνεις.
-Το αστερι εκλεισε τα ματια του και ακουμπησε στο φραχτη.Εμεινε καμποσο εκει και ξεκουραστηκε.
-Και η αγαπη;ξεχασα να σε ρωτησω
-Τι χρωμα εχει η αγαπη;
Το χρωμα που εχουν τα ματια του Θεου απαντησε το δεντρο.
-Τι χρωμα εχει ο ερωτας;
O ερωτας εχει το χρωμα του φεγγαριου οταν ειναι πανσεληνος.
-Ετσι ε! O ερωτας εχει το χρωμα του φεγγαριου ειπε το αστερι .....
Κοιταξε μακρια στο κενο και δακρυσε.......
Απο το βιβλιο της Αλκυωνης Παπαδακη .Το χρωμα του φεγγαριου.
Σας το Αφιερωνω φιλοι μου ,λογω πανσεληνου και για να εχετε ενα πολυ μα πολυ ομορφο και ζεστο Σαββατοκυριακο, με πολλα χρωματα και αρωματα.!!!

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

Συννεφοπαρεα

Λογω τεχνολογικης αγνοιας ,αδυνατω να σας στειλω φωτογραφια τα κυματα που σχεδον εχουν φτασει μεχρι το δρομο κοντα στο σπιτι μου.[Βεβαια το κειμενακι το ειχα γραψει στο προχειρο ,οταν ειχαμε κυματα,γιατι σημερα η θαλασσα ειναι σχεδον λαδι].Ετσι λοιπον που παρατηρουσα την μανιασμενη θαλασσα ,και τα συννεφακια να πηγαινοερχονται,[ουτε συννεφα εχει σημερα ο ουρανος] μου ηρθε εμπνευση.
Τι θα λεγατε ,αν γινομαστε μια συννεφοπαρεα.Ο καθενας θα ειχε το συννεφακι του.Θα μεταφεραμε λιγες αποσκευες για να μην τσακιστουμε και θα ταξιδευαμε. Για που ;Μα οπου
επιθυμουσαμε .Σε κοσμους φανταστικους ,σε κοσμους μαγικους ,σε αλλες σφαιρες ,σε αλλα συμπαντα.Θα ριχναμε βεβαια και καμμια ματια στους γηινους.Ταξιδευοντας , και με πιο αερατο μυαλο ,θα δικαιολογουσαμε πιο ευκολα τις χιλιαδες αδυναμιες που η μονοτονη ζωη της γης μας δημιουργει.Θα χαμογελουσαμε γιατι θα ανακαλυπταμε ποσο μικρα και ασημαντα ,πολλες φορες ειναι ολα αυτα που καταδυναστευουν την καθημερινοτητα μας.Με την επιστροφη μας δε απο το συννεφοταξιδο ,θα προσπαθουσαμε για μια πιο ζουμερη ζωη.
Μαλλον για παιδικο διηγημα μου κανει,αλλα η εμπνευση ειναι εμπνευση.
Καλο απογευμα σε ολους τους συννεφοταξιδευτες.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Ονειρα γλυκα

''' Ολοι οι ανθρωποι ονειρευονται,αλλα οχι με τον ιδιο τροπο.
Εκεινοι που ονειρευονται τη νυχτα μεσα στις σκονισμενες γωνιες του μυαλου τους,
ξυπνουν την ημερα για να ανακαλυψουν οτι ολα ηταν μια ματαιοτητα.
Αλλα οι ονειροπαρμενοι της ημερας ειναι επικυνδυνοι ανθρωποι,γιατι κανουν
πραγματικοτητα το ονειρο,και το ονειρο γινεται πραγματικοτητα οταν ονειρευομαστε με ματια ανοικτα......
Λωρενς της Αραβιας η αλλιως Τ.Ε.Lawrence.
Oνειρα γλυκα σε ολους.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007

Μελαγχολια του Σεπτεμβρη

Αερακι δροσερο και μυρωδατο .η συνειδητοποιηση του Σεπτεμβρη.Κυλα και ακολουθω το ρευμα του.Δεν εχω αλλη επιλογη,αποριψης η μη.Πρεπει να τον βιωσω οπως μου προσφερεται .Τα χρωματα λιγο μουντα ,ο αερας γεματος απο την αλμυρα της θαλασσας.Το φως λιγο ελλατωνει την ενταση του και γενικα ακολουθουν μερες ανακαταταξεων.,και περισυλλογης.
Καλο σαββατοκυριακο φιλοι μου
και οπως λεει ο Οδυσσεας Ελυτης.
///// Να εκφραζεστε σαν ενα περγαμοντο στην πρωινη δροσια//////

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Μαγικο κουτι και οι συνταξιδιωτε ς μου.

Αγαπημενοι μου,
Ελπιζω να μην σας γινω κουραστικη,αλλα εχω να σας αποκαλυψω κατι.Απο την στιγμη που αρχισα να ασχολουμαι με το μαγικο κουτι,εχω εξαφανισθει απο τα μερικως γηινα.Με μικρα βηματα ,σιγα σιγα την εκανα οπως λενε.Με εχουν χασει και εκπλησσονται.Τωρα το θελω αυτο.Ισως το να αφηνω την ζωη μου να με οδηγει ,χωρις να κανω σχεδια για το μελλον να ειναι μια ανακουφιση.
Μαθαινω παρα πολλα απο σας φιλοι μου .Ονειρευομαι μεσα απο τις καταπληκτικες εικονες και συνταξιδευω μαζι σας στον κοσμο της μουσικης.Τα βιβλια μου θα μεινουν νεκρα ,παγωμενα στην βιβλιοθηκη μου.Ομως τωρα ανακαλυπτω εναν καινουργιο κοσμο.
Βεβαια τα ματια μου κουραζονται και εχω πειξει στο κολλυριο,αλλα ολα εχουν ενα τιμημα.
Για σημερα θα σας προσφερω φρουτα ,κομμενα σε ενα κολωνατο γυαλινο μπωλ,πασπαλισμενα με αχνη ζαχαρη και καψαλισμενο αμυγδαλο ,μαζι με ενα μπουκετο λουλουδια του αγρου.Δεν ειμαι κοιλιοδουλη.Ειμαι φοβερα ολιγαρκης ,αλλα μου αρεσουν τα ωραια σερβιρισμενα πιατα.
'''''''''Γιατι μας ελκυει το τελος των πραγματων;Γιατι κανεις πλεον δεν υμνει την αυγη ,ενω ολοι υμνουν την δυση;Γιατι μας ελκυει περισσοτερο η πτωση της Τροιας απο οσο οι περιπετειες των Αχαιων.Γιατι ενστικτωδως σκεφτομαστε την ηττα του Βατερλω,και οχι την νικη;Γιατι η τραγωδια εχει κερδισει ενα σεβασμο που η κωμωδια δεν κατορθωνει να προκαλεσει;Γιατι αισθανομαστε οτι το ευτυχισμενο τελος ειναι παντα ψευτικο;Γιατι οι νικημενοι ειναι για την μνημη οι νικητες;Γιατι ο βιαιος θανατος ειναι τωρα τοσο ευκολος ;Στο περιφημο κειμενο για την '''σαγηνη του ολεθρου'''''ο Χορχε Λουις Μπορχες παρατηρει οτι η εποχη μας ειναι ικανη μονο για την τραγωδια και την ελεγεια.Ο εφιαλτης ειναι αρκετα πιο ελκυστικος απο το ονειρο.
Καλημερα σε ολους

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

Ωδη προς ενα αψυχο κουτι

Αγαπημενοι μου φιλοι Καλημερα
Οπως σας εχω πει ,ειμαι ολιγον ημερων σε αυτον τον τροπο επικοινωνιας.Αυτο που κυριολεκτικα με εκπλησει ολες αυτες τις ημερες ,ειναι η απιστευτη τρυφεροτητα που υπαρχει σε σας φιλοι μου.Ψυχες με ποιοτητα,ζεστασια ,φαντασια,ωραια αισθηματα.Ομως ολα αυτα σε ενα κουτι.Σε ενα αψυχο κουτι.Γιατι οχι στην καθημερινοτητα μας .Τι ομορφο θαηταν ,αν ο χωρος δουλεια μας θα ειχε ολες αυτες τις καταπληκτικες εικονες που εχετε στο κουτι.Στον πινακα ανακοινωσεων καθε μερα θα γραφαμε κατι .Ποιηματα, κειμενα ωραια ,φωτογραφιες σκεψεις, θα ηταν το κουτι μας .Δεν νομιζετε οτι θα νιωθαμε υπεροχα .Στο σπιτι μας αν εφαρμοζαμε εναν αλλο τροπο μεταχοιρησης των συγκατοικουντων .Καρτουλες η σχεδιασμενα λουλουδια σε χαρτι ,ας μην κοβαμε τα αληθινα ,μικρα πραγματακια οπως ενα κοχυλι απο την θαλασσα,αν αρωματιζαμε την ατμοσφαιρα με γλυκιες γευσεις δεν θα ηταν ολα υπεροχα.
Γιατι αφηνομε ολο αυτο το συστημα να μας κυριευση.Ας προσπαθησομε ολοι επιτελους.Ας ανοιξουν τα αδιεξοδα της καρδια μας ,ας ορμησομε με λαχταρα να γευθουμε καλυτερες
ημερες .Πριν λιγο ,περασε εξω απο το σπιτι μου ενα αυτοκινητο ,οπου ο οδηγος τραγουδουσε τον Figaroτοσο δυνατα και με τοσο παθος που σκεφθηκα να μια καινουργια αρχη.Μεχρι βεβαια να εξελιχθουμε τον φανταζεστε σε κοκκινο φαναρι.
Αυτα φιλοι μου και επειδη ειναι πρωι ακομα για κερασμα λικερ σας στελνω ενα τριανταφυλενιο λουκουμακι με μπολικο αμυγδαλο και ενα πανεμορφο κοχυλακι απο την θαλασσα διπλα στο σπιτι μου.Καλημερα σε ολους

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

''The singing Butler''

Οι περισσοτεροι, για να μην πω ολοι σας ,εχετε βαλει στα ιστολογια σας φωτογραφιες υπεροχες,εικονες που πραγματικα σε κανουν να νιωθεις ταξιδευτης σε ενα μαγικο κοσμο.Επειδη λοιπον ειμαι ολιγον ασχετη με την τεχνολογια και μεχρι να ερθει εξωτερικη βοηθεια για την εκπαιδευση,ωστε να σας στελνω και εγω.Θελω να μοιραστω μαζι σας,μια καρτουλα που την εχω στο γραφειο μου τωρα και 2 χρονια.Την αγορασα απο το Bath της Aγγλιας και την αγαπω πολυ.
Θα σας την περιγραψω και οπως θελετε ας την ονειρευτειτε.
Λοιπον κατα πρωτον το συμβαν διαδραμματιζεται πανω σε βρεγμενη αμμο.Ειναι σουρουπο,η και αυγη ,εχει ομιχλη και συννεφα στον ουρανο.Ο οριζοντας εχει ενα κιτρινωπο χρωμα .Η θαλασσα σχετικα ηρεμη και βρεχει βρεχει παρα πολυ.
Η υπηρετρια φοραει μαυρο φορεμα ,ασπρη ποδια ,ασπρο καπελακι και κραταει μια μαυρη ανοιγμενη ομπρελλα.Απεναντι της ,ο Butler ,μαυρο κουστουμι,μαυρο καπελο και κραταει και αυτος μια μαυρη ανοιγμενη ομπρελλα.Αναμεσα τους η κοπελλα ,μαλλον η κυρια της εξοχικης κατοικιας,Φοραει ενα μακρυ στενο κοκκινο φορεμα με πολυ λεπτες τιραντες,γαντια κοκκινα μεχρι το μεσο του μπρατσου της ,τα μαλλια μαζεμενα σε σινιον και ξυπολητη.Χορευει ενα αισθησιακο βαλς με τον ........,ισως τον εραστη της ,...........ισως τον συζυγο,...........ισως με εναν αλλον Butler , δεν με ενδιαφερει εμενα μου αρεσει ,και του λεει ψυθιριστα στο αυτι. ''''Forever i will dance in the warmth of your soul and the light of your love'''''.
Σας το αφιερωνω με αγαπη για μια καινουργια φθινοπωρινη εβδομαδα.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Αφιερωμενο σε ολους τους σκεπτομενους της 16 Σεπτεμβριου

Πορευτηκα σε αυτο τον μακρυ δρομο για την ελευθερια.Προσπαθησα να αποφυγω τα παραπατηματα,εκανα μερικα λανθασμενα βηματα στην πορεια.Εμαθα ομως το μυστικο,οτι οταν καποιος σκαρφαλωσει στην κορυφη ενος ψηλου λοφου,το μονο που διαπιτωνει,ειναι πως πρεπει να σκαρφαλωσει σε πολλους ακομα .Σταματησα για μια στιγμη να ξαποστασω ,να κλεψω με τα ματια την εικονα του υπεροχου τοπιου που με περιβαλει,να κοιταξω πισω στο βαθος, στην κατευθυνση απο την οποια ερχομουν.Δενμπορω ομως παρα να ξεκουραστω για ενα μονο λεπτο διοτι η ελευθερια συνεπαγεται ευθυνες και δεν πρεπει να χασομερησω αφου εχω πολυ δρομο να κανω ακομα.
Νelson Mantella
γραμμενο στο ημερολογιο μου στις 29/11/1999

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Ταξιδια.......'θα θελα να γνωρισω μια μερα

Αφιερωμενο σε δυο αγαπημενα προσωπα που θα ταξιδεψουν , ο ενας για Λονδινο και ο αλλος για Παρισι.
Θα θελα να γνωρίσω μια μερα ....Τη Νεα Υορκη των τραγουδιων του Art Gurfankel και του Frank Sinatra,το Σαν Φραντζισκο των λουλουδιών και του Woody Allen,την Πραγα του Ντουμπτσεκ, το Παρισι της Εντιθ Πιαφ ,τη Ρωμη του Φελινι ,τη Βαρκελωνη του ισπανικου εμφυλιου ,την Παταγωνια των ταξιδευτων ,το Μπουενος Αιρες του Χουλιο Καρτασαρ, την Αθηνα του Περικλη ,τις ουτοπιες των φευγατων.
γραμμενο απο τον Κωστα Καραμαρκο το 2000 στην εφημεριδα ''Θεσσαλονικη''

Γεια σας φιλοι

Γεια σας φιλοι που ακομα ξενυχτατε.Τα παντα το βραδυ δυσκολευουν,δεν συμφωνειτε και εσεις΄΄ολα αυτα που μας περ ιβαλλουν ασκουν ενα μυστηριο συναισθημα στην ψυχη μας.Υπαρχουν καποιες νυχτες διαφορετικες απο τις αλλες.Μαλλον πρεπει να στησωμε αυτι .Ηχοι ,βοες φυσημα του ανεμου και ολα αυτα μας ταξιδευουν σε ερημικες ακτες .Με τρομαζει το σκοταδι .Ειμαι ανημπορη οταν φευγει η λαμψη των αστρων, να αντιμετοπισω το ρευστο τοπιο.Μια καταπληκτικη καρτουλα δωρο απο την αγαπημενη μου ξαδελφη με εκανε να ονειρευτω για αποψε.Και εγω με την σειρα μου για καληνυχτα, σας στελνω ενα σοκολατακι μαζι με ενα μπουκετο απο γιασεμια.
prasinoliker.

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Φθινοπωρινη καληνυχτα

Ειναι η πρωτη φορα που γραφω σκεψεις σε ενα ιστολογιο σε computer και οχι στο κλασσικο μου ημερολογιο .Μου φαινεται λιγο περιεργο, αλλα πολλες φορες θα ηθελα να μοιραστω ωραια κειμενα και με αλλους συνταξιδιωτες.Για αποψε σας αφιερωνω αυτο το οποιο ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου.
''Μια ανοιξιατικη νυχτα ,με πρασινο γαρυφαλλο στο πετο ο Οσκαρ Ουαιλντ ρεμβαζει κοιτωντας εναν πινακα μοναχικου τοπιου, και πινει πρασινο λικερ σε μικρο κρυσταλλινο ποτηρι.Οι μελαγχολικες αχτιδες φωτος απο τα κηροπηγια αντανακλωνται πανω στα γυαλινα
αραβουργηματα του ποτηριου ,κι εκεινος το φερνει μπροστα στο βλεμμα του και κοιταει τον πινακα μεσα απο εκει σαν μεσα απο ενα πρασινο φωτεινο πρισμα.
Μια μακρινη μοθσικη ταξιδευει στον ανεμο και εισχωρει απο το ανοιχτο παραθυρο,ανεμιζοντας τις κουρτινες.Εκεινος ο ανεμος που αγγιξε το αρωματισμενο πετο του Οσκαρ Ουαιλντ.Ενας βαριεστημενος αριστοκρατης ,γερμενος πανω στο λεπτο μπαστουνι του ,χασμουριεται ,λεγοντας.=Πιστευετε οτι οι ονειροπολοι μας θα βρουν καποτε το δρομο προς τα ονειρα τους΄΄ειναι δυνατον να υπαρχει εδω αναμεσα μας η ουτοπια΄...
Ο Ουαιλντ γυριζει και τον κοιταζει μεσα απο το πρασινο πρισμα του , η εικονα του ειναι θολη και τρεμουλιαστη,ο αλλος βλεπει το ματι του Οσκαρ Οθαιλντ να επιπλεει μεσα στο λαμπερο ποτηρι.
Οονειροπολος ειναι καποιος που μπορει να βρει τον δρομο του μονο στο φεγγαροφωτο,κι η τιμωρια του ειναι οτι βλεπει την αυγη πολυ πριν απο τον υπολοιπο κοσμο...
Καληνυχτα σε ολους σας λοιπον .
απο το prasinoliker

Μια μακρινη μουσικη ταξιδευει στον ανεμο


Μια ανοιξιατικη νυχτα με πρασινο γαρυφαλλο στο πετο ο Oscar Wilde πινει πρασινο λικερ σε μικρο κρυσταλλινο ποτηρι