Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

Mια μικρη συμβουλη!!

Μη μενεις κοντα σε θλιμμενο ανθρωπο.
Στασου κοντα σε αυτους που εχουν χαρη και μεγαλη καρδια.
Οταν μπαινεις σε ενα ομορφο κηπο μην χανεις τον καιρο σου με τα αγριοχορτα.
Μεινε κοντα στο γιασεμι και στον ναρκισσο.
Τζελαλεντιν Ρουμι
Τουρκος ποιητης.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

14 Δεκεμβριου

Ειναι τα γενεθλια μου.Παντα τα περιμενω με μεγαλη χαρα,λες και παω να συναντησω τον αγαπημενο μου.Κανω σχεδια στο μυαλο μου απο το τελος του καλοκαιριου για το πως θα τα γιορτασω.Ονειρευομαι εκπληξεις.Φανταζομαι δυοοροφες σοκολατενιες τουρτες,λουλουδια που καταφθανουν σταλμενα απο αγαπημενα προσωπα.Η μια ανθοδεσμη μετα την αλλη .Υπεροχα λαμπερα κουτια με τεραστιους φιογκους να περιεχουν δωρα,και ολα αυτα που εγω κανω για τους διπλα μου.
Δυστυχως στο σπιτι μας επικρατει μια φοβια και μια αρνηση οταν ακουν την λεξη γενεθλια.
Τρομαζουν στην λεξη ηλικια. Ημητερα μου παθαινει αλλεργια και μονο που θα την ρωτησεις ποτε γεννηθηκε.Κρυβει τα χρονια της.Οποτε με τιποτα δεν μπορει να αποδεχτει οτι η κορη της μεγαλωσε.Συμφωνα με τους δικους της υπολογισμους,με κανει δυο χρονια μικροτερη απο την πραγματικη μου ηλικια.Οσο για τους υπολοιπους συγκατοικουντες τα θυμουνται ενα μηνα πριν ,δυο εβδομαδες αργοτερα οποτε εχει χαθει η μαγεια.Τα τελευταια χρονια αποφασισα να μην περιμενω να με θυμηθουν ,τους το υπενθυμιζω εγω.Ειναι καλυτερα απο το να νιωθω απογοητευμενη.Αγοραζω λουλουδια ,υπεροχα σοκολατενια γλυκα ,καρτα γενεθλιων ,πηγαινομε για φαγητο η ποτο και γενικα κανω οτι μου αρεσει.Δεν ειμαι εγωιστρια αλλα θελω να θυμουνται τα γενεθλια μου.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Superman - Lois

// Μη ρωτας για κυκλους
Για ηλιους και φεγγαρια
Τα βλεπεις ακομα
Φαινονται;Γιατι εγω βλεπω αλλα.
Μονο αστερια .
Γαλαξιες και που και που κανενα αεροπλανο
ψηλα πολυ ψηλα
διπλα στο φεγγαρι.
Μπορεις σε παρακαλω να μαθεις να με αγαπας σιωπηλα;
Eιπε ο Superman στη Lois.//
Μια χειμωνιατικη και βροχερη καληνυχτα απο εμενα ,σε σας.

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Για εναν αλητη σκυλο Δαλματιας!!!!

Θα σας διηγηθω τι μου συνεβη πριν λιγες ημερες.
Μια κυρια που μενει σε πολυκατοικια κοντα στην γειτονια μου,εχει ενα σκυλο Δαλματιας.
Αυτος ο σκυλος λοιπον ,εφυγε απο το σπιτι της και βρεθηκε στην αυλη μου.
Θεωρησα πρεπον να τον οδηγησω πισω.Τον δενω με το λουρι του δικου μου σκυλου,πολυ ηρεμος και φιλικος και τον οδηγω στο σπιτι του.
Χτυπαω το κουδουνι της ιδιοκτητριας .Δεν απανταει κανεις.Με ακουει ομως η κυρια που μενει στο απο κατω διαμερισμα.Μου ανοιγει την πορτα,ανεβαινω την σκαλα με τον σκυλο και βγαινει να μου μιλησει.Ξεχναει οτι εχει αφησει το κλειδι απο μεσα και κλεινει την πορτα της.
Αρχισε λοιπον να ωρυεται για το πως θα μπει μεσα.
Αφηνω τον σκυλο και γυριζω σπιτι μου για να βρω το τηλεφωνο κλειδαρα.
Δινω διευθυνση και γυριζω για να της πω να μην ανησυχει.Ανεβαινω την σκαλα και την βρισκω φαρδεια πλατεια στο πατωμα .Ειχε πεσει .Να κλαιει και να μου λεει οτι μπορει και να εσπασε το ποδι της.Δεν μπορω να την βοηθησω να σηκωθει ειναι αρκετα βαρια.Κατεβηκα κατω να προυπαντησω τον κλειδαρα ,οπου με την βοηθεια του την σηκωσαμε.Ανοιξε την πορτα σε ενα δευτερολεπτο.Τον πληρωσα εγω,βοηθησα την κυρια μεχρι να αισθανθει καλυτερα.Ευτυχως δεν ειχε σπασει τιποτα και φευγω για το σπιτι μου.Συναντω τον σκυλο ο οποιος μαλλον πηδηξε απο την ταρατσα στην διπλανη μεχρι που βρεθηκε ξανα στο δρομο να αλητευει.
Ηθικον διδαγμα.Το παιζομε καλοι Σαμαριτες η κανομε την παπια;Ολη αυτη η ιστορια μου εφαγε τρεις ωρες.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Ομιχλη

Αραγε εχομε το δικαιωμα να λεμε οτι δεν ειμαστε καλα;
Μηπως αν πεντε πραγματα στην ζωη μας ειναι οπως τα θελομε ,ειναι εξωφρενικο να αποζηταμε την τελειοτητα;
Δεν ξερω πια τι συμβαινει.Ομιχλη καλυπτει τα παντα.Απο τον καιρο μεχρι την ψυχη μου.
Ακομα και η θαλασσα που τοσο αγαπω ειναι θολη.Λες και προσπαθει να πνιξει τα συναισθηματα μου.Σαν μια κουρδισμενη μηχανη καθημερινα βαδιζω ουτε και εγω ξερω για που................

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Ενα ποιηματακι για τον Μιμη και την Λολα.

Ο Μιμης ηταν μονος Του
φοβοταν Το σκοταδι
φοβοτανε Το απειρο
κι εψαχνε ενα χαδι,
ειχε περασει Ο καιρος
και κεινη καρτερουσε
Την εβλεπε στον υπνο Του
Κι ολο χαμογελουσε
------ ----------
Κι η Λολα παντα εψαχνε
Του σ' αγαπω Το δρομο
ενα καραβι γυρευε
να φευγει μεσ' Το χρονο
βρηκε το Μιμη μοναχο
Σ'ενα παλιο λιμανι
κι εγινε Το ονειρο γλυκο
κι Ο καυμος φιρμανι.

Να περνατε ομορφα φιλοι μου .Χαμογελο ,Γλυκες γευσεις σερβιρισμενες για την ψυχη ,αλλα και για το στομαχι και ενα υπεροχο τραγουδι οποιο αρεσει στον καθενα, αφιερωμενο στην ιδια την ζωη .

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

Παιχνιδι για το Σαββατοκυριακο.

Εδω στα μερη μας επικρατει απιστευτο κρυο ,αερας και ολα τα σχετικα ενος χειμωνιατικου τοπιου.
Πινοντας λοιπον τα ποτα σας ειτε για να διορθωθει η φωνη ,η η διαθεση ,σας εχω ενα τεστ που μπορειτε να το μοιραστειτε με τους φιλους σας.
Εχομε λοιπον ...
1)Αλογο δηλωνει καριερα
2)Τιγρης ''' Αξιοπρεπεια
3)Αγελαδα''''' οικογενεια
4)Προβατο ''''''' αγαπη
5)Γουρουνι'''''' λεφτα.
Αναλογα με τι σειρα θα βαλετε τα ζωα απο το 1-5 δηλωνει πιο για σας ειναι πιο σημαντικο.
Δευτερο Τεστ
---------------
Θα βαλετε διπλα στα παρακατω ενα επιθετο.
1)Σκυλος πχ αγαπημενος -- ειναι η γνωμη για τον εαυτο σου.
2)Γατα πχ σκληρη ----γνωμη για τους αλλους.
3)Θαλασσα πχ-απεραντη -----γνωμη για την ζωη σου
4)καφες πχ ζεστος -------γνωμη για το σεξ
5)ποντικος πχ απαισιος----- γνωμη για τους εχθρους σου.

Τριτο Τεστ
-------------
Διπλα στα παρακατω χρωματα θα βαλετε ενα ονομα.
Κοκκινο πχ Βασιλης Δηλωνει τον ερωτικο σας συντροφο.
Πορτοκαλι πχ Μαρινα Δηλωνει αυτον που θα θυμαστε παντα
Κιτρινο πχ Δημητρα Δηλωνει τον πραγματικο φιλο σε δυσκολες στιγμες
Λευκο πχ Μαρια Αδελφη ψυχη
Πρασινο πχ Λεω δηλωνει αυτον που εκτιμας πολυ.
Αυτα φιλοι μου .Ειπα λιγο να ξεφυγομε απο αναζητησεις επιθυμιων .Τα ονειρα μας ας ξεκουραστουν λιγο και η ψυχη μας ας παιξει σαν τα μικρα παιδια.
Καλο και ξεκουραστο Σαββατοκυριακο για ολους.Μια τεραστια εισπνοη απο ωραιες στιγμες που με την εκπνοη την Δευτερα να οδηγηθουμε σε μια ηρεμη εβδομαδα.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

1900 O μεγαλος πιανιστας.

Μετα απο προσκληση του Vagnes,να σας γραψω για ενα αγαπημενο μου βιβλιο.Ειναι ο 1900 του Αlessandro Baricco.Eχει γυριστει και ταινια απο τον Τζουζεπε Τορνατορε.Με συγκινει παντα οταν το διαβαζω,και το εχω καταχωρησει σε μια πολυ ζεστη γωνια της καρδιας μου.
Θα σας πω λιγα λογια για την υποθεση και μετα το αποσπασμα εκεινο για το οποιο αισθανομαι μια απιστευτη τρυφεροτητα.
Το Βιρτζινιαν ηταν ενα ατμοπλοιο.Στα χρονια του μεσοπολεμου ταξιδευε αναμεσα στη Ευρωπη και την Αμερικη.Οι επιβατες του ηταν εκατομυριουχοι,μεταναστες ,εργατες.Στο πλοιο αυτο καθε βραδυ εμφανιζοταν ενας εξαιρετικος πιανιστας που επαιζε μια απιστευτη μουσικη.Την μουσικη του Ωκεανου.Γεννηθηκε μεσα σε αυτο το καραβι.Τον μεγαλωσαν οι θερμαστες και ποτε μα ποτε δεν κατεβηκε απο το πλοιο.Δεν ειχε πατησει ποτε σε στερια.Οταν το καραβι σταματησε πια τα ταξιδια ,ηταν παλιο οποτε επρεπε να ανατιναχθει,ο 1900 αρνηθηκε να κατεβει μενοντας πιστος σε αυτον τον δικο του κοσμο.Εφυγε μαζι με την δυναμιτιδα και τα συντριμια του Βιρτζινιαν.
Γνωριζοντας λοιπον μια κοπελλα μεταναστρια σε ενα απο τα ταξιδια ,την ερωτευθηκε.Η κοπελλα θα κατεβαινε Νεα -Υορκη.
Αποφασιζει να την ακολουθησει .Ομως δεν εχει πατησει ποτε σε στερια και δεν ξερει πως ειναι. Δισταζει .Γυριζει πισω στο γνωριμο του μερος.Η κοπελλα φευγει.Εκεινος αναρωτιεται,
ποσο ομορφα ηταν ολα πανω στην σκαλα,ολα ...κι εγω ημουνα σπουδαιος με εκεινο το παλτο ,και το γαλαζιο μου καπελλο.Ηταν σιγουρο θα κατεβαινα,κανενα προβλημα δεν υπηρχε...
Πρωτο σκαλοπατι ,δευτερο σκαλοπατι,τριτο .....
Δεν ειναι αυτο που ειδα που με σταματησε...
Ειναι αυτο που δεν ειδα...
Το καταλαβαινετε;Ειναι αυτο που δεν ειδα....το αναζητησα μα δεν υπηρχε,σε ολη εκεινη την ατελειωτη πολη ,υπηρχαν τα παντα,εκτος....
Ολα υπηρχαν..
Το μονο που δεν υπηρχε ηταν ενα τελος.
Εκεινο που δεν ειδα ηταν που τελειωναν ολα αυτα.
Το τελος του κοσμου.
Ολο εκεινο τον κοσμο απο πανω σας ,που δεν ξερετε καν που τελειωνει.
Και ποσος ειναι.
Εγω γεννηθηκα πανω σε αυτο το πλοιο.Κι απο εδω περνουσε ο κοσμος ,αλλα δυο χιλιαδες ατομα τη φορα.Κι εδω εβλεπες επιθυμιες ,οχι ομως περισσοτερες απο οσες χωρουσαν αναμεσα σε μια πλωρη και σε μια πρυμνη.Ετσι εμαθα εγω.Οσο για τη γη ,αυτη ειναι ενα καραβι πολυ μεγαλο για μενα.Ειναι ενα ταξιδι πολυ μακρυ.Ειναι μια γυναικα πολυ ομορφη .Ειναι ενα αρωμα πολυ δυνατο.Ειναι μια μουσικη.Με συγχωρειτε .Αλλα δεν θα κατεβω.Αφηστε με να γυρισω πισω στο καραβι ξανα και για παντα.Καθε βημα μια επιθυμια που της ελεγα αντιο.
Φυγαδευσα την ζωη μου μακρια απο τις επιθυμιες μου.


Αυτο φιλοι μου ειναι ενα αποσπασμα απο το βιβλιο.
Καλο βραδυ και σε ολους ευχομαι ενα μηνα υπεροχο, με πολυ γλυκες στιγμες.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007

Προσκληση.

Με καλεσε η Δεσποινα να σας πω πια ειναι τα αγαπημενα μου καθημερινα και απαραιτητα αντικειμενα.Αυτο το καλεσμα ,ειναι αληθεια δεν το γνωριζω.Ουτε με τις κουπες των ροφηματων.Στο μονο καλεσμα με κουπες αλλα γεματες κρασι ,ηταν σε γιορτη που υπηρχε παρεα απο Ρεθυμνο.Ο ενας καλουσε τον αλλο με γεματες κουπες κρασι,ωσπου ολοι εγιναν τυφλα και τερμα τα καλεσματα.
Η αληθεια ειναι οτι δεν συνδεομαι με τα αντικειμενα.Τα αγαπαω για οσο καιρο υπαρξουν διπλα μου.Αν θελεις κατι και μου το ζητησεις,θα σου το δωσω.Κοσμημα ,ρουχο,κολωνια, η κατι απο το σπιτι.Καποιες φορες δινω πραγματα που ανηκουν στους συγκατοικουντες,αν το καταλαβουν φυσικα γινεται χαμος.
Αγαπημενα ειναι για μενα τα βιβλια μου.Δεν τα δανειζω ,διοτι σημειωνω.Δεν θελω να διαβασουν τις σκεψεις μου.Εχω πολλους σελιδοδεικτες,ενα κουτι γεματο με καρτες με ωραιες εικονες για την αλληλογραφια μου.και τα ημερολογια μου.Γραφω τις σκεψεις μου απο το 1989.Ειναι ενας τροπος επικοινωνιας σε στιγμες χαρουμενες, μοναχικες ,στεναχωρεμενες.
Αγαπημενη ειναι μια καρφιτσα ,ξυλινη με λουλουδακια γαλαζια,την οποια αγορασα απο την παλια πολη της Στοκχολμης πριν πολλα χρονια.Ειχα τα τελευταια μου χρηματα,θα εφευγα την επομενη.Συναντησα ενα πλανοδιο μικροπωλητη με χειροποιητες καρφιτσες .Τα χρηματα μου εφθαναν να φαω ενα σαντουιτσ η να την αγορασω.Το σκεφτηκα ειναι η αληθεια μια και πεινουσα.Τελικα με συγκινησαν τα γαλαζια λουλουδια .Αγαπημενα και τα κοχυλια μου ,απο ολες τις θαλασσες που κολυμπω.
Παρα πολλα ντενεκεδενια κουτια ,αραδιασμενα στην κουζινα μου και μικρα μπουκαλακια, αλλα ζωγραφισμενα ,αλλα σκετο γυαλι.
Τωρα τα καθημερινα μου αντικειμενα .
Κινητο δεν εχω το απεχθανομαι.Γυαλια πρεσβυωπιας,που μια ζωη δεν θυμαμαι που τα εχω αφησει.Γυαλια ηλιου,τα καλυντικα μου ,τα κασκολ για τον χειμωνα και παντα στην τσαντα μου καραμελες Ηalls.
Δεν εχω την δυνατοτητα να σας δειξω κατι απο ολα αυτα,λογω ασχετοσυνης.
Πιστευω να σας τα περιεγραψα αναλυτικα.Ευχαριστω την Δεσποινα για την προσκληση και ευχομαι σε ολους καλο βραδυ.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

Mια αγγελια

Στην τοπικη εφημεριδα υπηρχε αυτη η αγγελια.
///Αλογο πανεμορφο ,πωλειται ολοκληρωμενο, πολυχρωμο (μελι,ασπρο,μαυρο,γαλαζια ματια) με μακρυ πολυχρωμη χαιτη,πολυ ηρεμο με ταπεραμεντο,καταλληλο για ιππασια,για ντεκορ σε τουριστικες μοναδες η σε βιλλες, ηλικιας 5 ετων ,ημερ γενεθλιων 22-07-2002 ,για μερακληδες με διαβατηριο κτηνιατρικης υπηρεσιας.
πληρ.τηλ..................
Καλο Σαββατοκυριακο σε ολους.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

Eνα πολυ απλο Σαββατοκυριακο.

Σαββατοκυριακο με βροχη.Εφθασε και εδω.Μουνταδα λοιπον στον οριζοντα μα και στην ψυχη μου.Ειπα λοιπον για να απαλυνω λιγο την συννεφια,να επισκεφθω τον κινηματογραφο.Μου αρεσει η διαδικασια.Ουρα στο ταμειο για το εισιτηριο,η μυρωδια του ποπ κορν ,μενω βεβαια μονο στην μυρωδια,μεγαλη οθονη ,ωραιες αιθουσες.Για το Σαββατο επελεξα την ρομαντικη και τρυφερη ταινια //Ερωτευμενη Τζεην//αναφερεται στη βρετανη συγγραφεα Τζεην Οστιν και τον ανεκπληρωτο ερωτα της με ενα Ιρλανδο ανερχομενο δικηγορο.Αερας εποχης του 1795.Η εξοχη της Αγγλιας με τα πανεμορφα λουλουδια,την φυση την ατμοσφαιρα.Ομορφες εικονες,γλυκες.Φευγεις αλλα η ψυχη σου ,μεσα σε μια αμαξα ταξιδευει σε αυτη την εποχη.
Για την Κυριακη,κατι πιο αναλαφρο.Ετσι για να υποδεχθουμε την εβδομαδα με καλυτερο ματι και διαθεση.Την Κυριακη την μισουσα απο το σχολειο.Οποτε ενα μιουζικαλ θα ηταν οτι επρεπε.
//Ηairspray// 1962 στην Βαλτιμορη,και το ονειρο της ευτραφους πρωταγωνιστριας να εμφανισθει στο πιο ιν χορευτικο σοου της τηλεορασης.Χορος ,μουσικη,χαρουμενες εικονες και ενα τεραστιο χαμογελο στο πρωσοπο των θεατων για το τελος.
Αυτα ηταν τα ταξιδια μου για το Σαββατοκυριακο.Λιγη ψυχρουλα παραπανω αυτο το βραδυ.Σας καληνυχτιζω με ενα τσαι απο βοτανα μαζεμενα απο τα βουνα της Κρητης.Μαλοτυρα ,φασκομυλο,δικταμο η ερωντα και ματζουρανα.Αν θελετε να το γλυκανετε βαλτε λιγο θυμαρισιο μελι.Θα εχετε ενα γαληνιο υπνο και τα ονειρα σας θα ειναι πιο ζεστα και πιο ηρεμα.

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007

Ετσι χωρις τιτλο!!!

Ενα ημερολογιο ,που αντι για πολυχρωμα μολυβια γραφεται με πληκτρα.Κειμενα με σκεψεις απλες , με αναζητησεις , με ερωτηματικα .Τα κειμενα μου πολυ απλα.Τους λειπει ,το χρωμα ,η εικονα ,η μουσικη.Λογια γραμενα σε μια οθονη .Ουτε τον τονο δεν μπορω να βαλω ,την εχει παιξει το πληκτρο.Θα μπορουσαν να στολιστουν με χιλιαδες εικονες που εχω μαζεψει,απο περιοδικα, εφημεριδες,καρτουλες ,σελιδοδεικτες .Θα μπορουσα να σας στειλω και εγω την μουσικη που λατρευω.Το ραδιο δεν σταματα να παιζει. Δεν πιστευα οτι θα απαντουσατε σε καποιον που μονο λογια σας προσφερει.Η αληθεια ειναι οτι τα βαζω πολλες φορες με τον εαυτο μου ,για αυτη μου την αδιαφορια να περασω ηλεκτρονικες πληροφοριες στον εγκεφαλο μου.Καποια στιγμη πιστευω να τα καταφερω,αν μεχρι τοτε αν δεν με βαρεθητε ,θα χαιρομαι να σας κερναω λικερακι.
Καλο σας βραδυ φιλοι μου.

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

O Αποχαιρετισμος του Γκαμπριελ

//Αν για μια στιγμη ο Θεος ξεχνουσε οτι ειμαι μια μαριονετα απο κουρελια και μου χαριζε ενα κομματι ζωης,πιθανοτατα δεν θα ελεγα ολα οσα σκεφτομαι ,αλλα σιγουρα θα σκεφτομουν ολα οσα λεω.Θα εδινα αξια στα πραγματα οχι γι αυτο που κοστιζουν,αλλα γι αυτο που σημαινουν.
Θα κοιμομουν λιγο,θα ονειρευομουν περισσοτερο.Καταλαβαινω πως καθε λεπτο που κλεινομε τα ματια χανομε 60 δευτερολεπτα φως.Θα περπατουσα εκει που οι αλλοι σταματουν,θα ξυπναγα εκει που οι αλλοι κοιμουνται,θα ακουγα εκει που οι αλλοι μιλουνκαι ποσο θα απολαμβανα ενα νοστιμο παγωτο σοκολατα.
Αν ο Θ εος μου χαριζε ενα κομματι ζωης θα ντυνομουν απλα και θα γδυνομουν στον ηλιο αφηνοντας ξεσκεπο οχι μονο το σωμα μου αλλα και την ψυχη μου.Θεε μου αν ειχα καρδια θα εγραφα για την αντιπαθεια μου στον παγο,θα περιμενα να βγει ο ηλιος ,θα ζωγραφιζαγια τα αστερια ενα ποιημα και ενα τραγουδι.Θα ηταν η σερενατα που θα χαριζα στην σεληνη.Θα ποτιζα με τα δακρυα μου τα τριανταφυλλα για να νιωσω τον πονο απο τα αγκαθια τους και το σαρκωδες φιλι απο τα πεταλλα τους.Θεε μου αν ειχα ενα κομματι ζωης δεν θα αφηνα να περασει ουτε μια μερα χωρις να πω στον κοσμο οτι τον αγαπαω.Θα επειθα καθε γυναικα η ανδρα οτι ειναι οι αγαπημενοι μου και θα ζουσα ερωτευμενος με τον ερωτα.Σε ενα παιδι θα εδινα φτερα ,αλλα θα το αφηνα μονο του να μαθει να πεταει.Τοσα πραγματα εχω μαθει απο εσας τους ανθρωπους ,εμαθα πως ολος ο κοσμος θελει να ζει στην κορυφη του βουνου,χωρις να ξερει πως η αληθινη ευτυχια ερχεται οταν ανεβαινεις την πλαγια.Εμαθα πως ενας ανθρωπος τοτε μονο εχει το δικαιωμα να κοιταει τον αλλο απο ψηλα οταν προκειται να τον βοηθησει να σηκωθει.Ειναι τοσα τα πραγματα που μπορεσα να μαθω απο εσας,αλλα πραγματικα δεν θα μου χρησιμευσουν πολυ,γιατι οταν θα με κλεισουν μεσα σε εκεινο το κουτι δυστυχως θα εχω πεθανει.
Gabriel Garsia Markes.
Ισως να το εχετε διαβασει,διοτι το δημοσιευσε ο ιδιος στο Ιnternet το 2000 ,μαθαινοντας οτι εχει καρκινο.Ειναι το τελευταιο του κειμενο.
Καλο Σαββατοκυριακο σε ολους
Να περνατε υπεροχα,αγαπημενα ,ονειρεμενα.

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007

X ρ ω μ α τ α .

- Τι χρωμα εχει η λυπη;ρωτησε το αστερι την κερασια και παραπατησε στο ξεφτι καποιου συννεφου που περνουσε βιαστικα.
Δεν ακουσες ;
Σ ε ρωτησα τι χρωμα εχει η λυπη;
-Eχει το χρωμα που παιρνει η θαλασσα την ωρα που γερνει ο ηλιος στην αγκαλια της.Ενα βαθυ αγριο μπλε.
- Τι χρωμα εχουν τα ονειρα;
-Τα ονειρα ,τα ονειρα εχουν το χρωμα του δειλινου.
-Τι χρωμα εχει η χαρα;
-To χρωμα του μεσημεριου αστερακι μου.
-Και η μοναξια;
- Η μοναξια εχει χρωμα μενεξελι.
-Τι ομορφα που ειναι τα χρωματα ,θα σου χαρισω ενα ουρανιο τοξο να το ριχνεις επανω σου οταν κρυωνεις.
-Το αστερι εκλεισε τα ματια του και ακουμπησε στο φραχτη.Εμεινε καμποσο εκει και ξεκουραστηκε.
-Και η αγαπη;ξεχασα να σε ρωτησω
-Τι χρωμα εχει η αγαπη;
Το χρωμα που εχουν τα ματια του Θεου απαντησε το δεντρο.
-Τι χρωμα εχει ο ερωτας;
O ερωτας εχει το χρωμα του φεγγαριου οταν ειναι πανσεληνος.
-Ετσι ε! O ερωτας εχει το χρωμα του φεγγαριου ειπε το αστερι .....
Κοιταξε μακρια στο κενο και δακρυσε.......
Απο το βιβλιο της Αλκυωνης Παπαδακη .Το χρωμα του φεγγαριου.
Σας το Αφιερωνω φιλοι μου ,λογω πανσεληνου και για να εχετε ενα πολυ μα πολυ ομορφο και ζεστο Σαββατοκυριακο, με πολλα χρωματα και αρωματα.!!!

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

Συννεφοπαρεα

Λογω τεχνολογικης αγνοιας ,αδυνατω να σας στειλω φωτογραφια τα κυματα που σχεδον εχουν φτασει μεχρι το δρομο κοντα στο σπιτι μου.[Βεβαια το κειμενακι το ειχα γραψει στο προχειρο ,οταν ειχαμε κυματα,γιατι σημερα η θαλασσα ειναι σχεδον λαδι].Ετσι λοιπον που παρατηρουσα την μανιασμενη θαλασσα ,και τα συννεφακια να πηγαινοερχονται,[ουτε συννεφα εχει σημερα ο ουρανος] μου ηρθε εμπνευση.
Τι θα λεγατε ,αν γινομαστε μια συννεφοπαρεα.Ο καθενας θα ειχε το συννεφακι του.Θα μεταφεραμε λιγες αποσκευες για να μην τσακιστουμε και θα ταξιδευαμε. Για που ;Μα οπου
επιθυμουσαμε .Σε κοσμους φανταστικους ,σε κοσμους μαγικους ,σε αλλες σφαιρες ,σε αλλα συμπαντα.Θα ριχναμε βεβαια και καμμια ματια στους γηινους.Ταξιδευοντας , και με πιο αερατο μυαλο ,θα δικαιολογουσαμε πιο ευκολα τις χιλιαδες αδυναμιες που η μονοτονη ζωη της γης μας δημιουργει.Θα χαμογελουσαμε γιατι θα ανακαλυπταμε ποσο μικρα και ασημαντα ,πολλες φορες ειναι ολα αυτα που καταδυναστευουν την καθημερινοτητα μας.Με την επιστροφη μας δε απο το συννεφοταξιδο ,θα προσπαθουσαμε για μια πιο ζουμερη ζωη.
Μαλλον για παιδικο διηγημα μου κανει,αλλα η εμπνευση ειναι εμπνευση.
Καλο απογευμα σε ολους τους συννεφοταξιδευτες.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Ονειρα γλυκα

''' Ολοι οι ανθρωποι ονειρευονται,αλλα οχι με τον ιδιο τροπο.
Εκεινοι που ονειρευονται τη νυχτα μεσα στις σκονισμενες γωνιες του μυαλου τους,
ξυπνουν την ημερα για να ανακαλυψουν οτι ολα ηταν μια ματαιοτητα.
Αλλα οι ονειροπαρμενοι της ημερας ειναι επικυνδυνοι ανθρωποι,γιατι κανουν
πραγματικοτητα το ονειρο,και το ονειρο γινεται πραγματικοτητα οταν ονειρευομαστε με ματια ανοικτα......
Λωρενς της Αραβιας η αλλιως Τ.Ε.Lawrence.
Oνειρα γλυκα σε ολους.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007

Μελαγχολια του Σεπτεμβρη

Αερακι δροσερο και μυρωδατο .η συνειδητοποιηση του Σεπτεμβρη.Κυλα και ακολουθω το ρευμα του.Δεν εχω αλλη επιλογη,αποριψης η μη.Πρεπει να τον βιωσω οπως μου προσφερεται .Τα χρωματα λιγο μουντα ,ο αερας γεματος απο την αλμυρα της θαλασσας.Το φως λιγο ελλατωνει την ενταση του και γενικα ακολουθουν μερες ανακαταταξεων.,και περισυλλογης.
Καλο σαββατοκυριακο φιλοι μου
και οπως λεει ο Οδυσσεας Ελυτης.
///// Να εκφραζεστε σαν ενα περγαμοντο στην πρωινη δροσια//////

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Μαγικο κουτι και οι συνταξιδιωτε ς μου.

Αγαπημενοι μου,
Ελπιζω να μην σας γινω κουραστικη,αλλα εχω να σας αποκαλυψω κατι.Απο την στιγμη που αρχισα να ασχολουμαι με το μαγικο κουτι,εχω εξαφανισθει απο τα μερικως γηινα.Με μικρα βηματα ,σιγα σιγα την εκανα οπως λενε.Με εχουν χασει και εκπλησσονται.Τωρα το θελω αυτο.Ισως το να αφηνω την ζωη μου να με οδηγει ,χωρις να κανω σχεδια για το μελλον να ειναι μια ανακουφιση.
Μαθαινω παρα πολλα απο σας φιλοι μου .Ονειρευομαι μεσα απο τις καταπληκτικες εικονες και συνταξιδευω μαζι σας στον κοσμο της μουσικης.Τα βιβλια μου θα μεινουν νεκρα ,παγωμενα στην βιβλιοθηκη μου.Ομως τωρα ανακαλυπτω εναν καινουργιο κοσμο.
Βεβαια τα ματια μου κουραζονται και εχω πειξει στο κολλυριο,αλλα ολα εχουν ενα τιμημα.
Για σημερα θα σας προσφερω φρουτα ,κομμενα σε ενα κολωνατο γυαλινο μπωλ,πασπαλισμενα με αχνη ζαχαρη και καψαλισμενο αμυγδαλο ,μαζι με ενα μπουκετο λουλουδια του αγρου.Δεν ειμαι κοιλιοδουλη.Ειμαι φοβερα ολιγαρκης ,αλλα μου αρεσουν τα ωραια σερβιρισμενα πιατα.
'''''''''Γιατι μας ελκυει το τελος των πραγματων;Γιατι κανεις πλεον δεν υμνει την αυγη ,ενω ολοι υμνουν την δυση;Γιατι μας ελκυει περισσοτερο η πτωση της Τροιας απο οσο οι περιπετειες των Αχαιων.Γιατι ενστικτωδως σκεφτομαστε την ηττα του Βατερλω,και οχι την νικη;Γιατι η τραγωδια εχει κερδισει ενα σεβασμο που η κωμωδια δεν κατορθωνει να προκαλεσει;Γιατι αισθανομαστε οτι το ευτυχισμενο τελος ειναι παντα ψευτικο;Γιατι οι νικημενοι ειναι για την μνημη οι νικητες;Γιατι ο βιαιος θανατος ειναι τωρα τοσο ευκολος ;Στο περιφημο κειμενο για την '''σαγηνη του ολεθρου'''''ο Χορχε Λουις Μπορχες παρατηρει οτι η εποχη μας ειναι ικανη μονο για την τραγωδια και την ελεγεια.Ο εφιαλτης ειναι αρκετα πιο ελκυστικος απο το ονειρο.
Καλημερα σε ολους

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

Ωδη προς ενα αψυχο κουτι

Αγαπημενοι μου φιλοι Καλημερα
Οπως σας εχω πει ,ειμαι ολιγον ημερων σε αυτον τον τροπο επικοινωνιας.Αυτο που κυριολεκτικα με εκπλησει ολες αυτες τις ημερες ,ειναι η απιστευτη τρυφεροτητα που υπαρχει σε σας φιλοι μου.Ψυχες με ποιοτητα,ζεστασια ,φαντασια,ωραια αισθηματα.Ομως ολα αυτα σε ενα κουτι.Σε ενα αψυχο κουτι.Γιατι οχι στην καθημερινοτητα μας .Τι ομορφο θαηταν ,αν ο χωρος δουλεια μας θα ειχε ολες αυτες τις καταπληκτικες εικονες που εχετε στο κουτι.Στον πινακα ανακοινωσεων καθε μερα θα γραφαμε κατι .Ποιηματα, κειμενα ωραια ,φωτογραφιες σκεψεις, θα ηταν το κουτι μας .Δεν νομιζετε οτι θα νιωθαμε υπεροχα .Στο σπιτι μας αν εφαρμοζαμε εναν αλλο τροπο μεταχοιρησης των συγκατοικουντων .Καρτουλες η σχεδιασμενα λουλουδια σε χαρτι ,ας μην κοβαμε τα αληθινα ,μικρα πραγματακια οπως ενα κοχυλι απο την θαλασσα,αν αρωματιζαμε την ατμοσφαιρα με γλυκιες γευσεις δεν θα ηταν ολα υπεροχα.
Γιατι αφηνομε ολο αυτο το συστημα να μας κυριευση.Ας προσπαθησομε ολοι επιτελους.Ας ανοιξουν τα αδιεξοδα της καρδια μας ,ας ορμησομε με λαχταρα να γευθουμε καλυτερες
ημερες .Πριν λιγο ,περασε εξω απο το σπιτι μου ενα αυτοκινητο ,οπου ο οδηγος τραγουδουσε τον Figaroτοσο δυνατα και με τοσο παθος που σκεφθηκα να μια καινουργια αρχη.Μεχρι βεβαια να εξελιχθουμε τον φανταζεστε σε κοκκινο φαναρι.
Αυτα φιλοι μου και επειδη ειναι πρωι ακομα για κερασμα λικερ σας στελνω ενα τριανταφυλενιο λουκουμακι με μπολικο αμυγδαλο και ενα πανεμορφο κοχυλακι απο την θαλασσα διπλα στο σπιτι μου.Καλημερα σε ολους

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

''The singing Butler''

Οι περισσοτεροι, για να μην πω ολοι σας ,εχετε βαλει στα ιστολογια σας φωτογραφιες υπεροχες,εικονες που πραγματικα σε κανουν να νιωθεις ταξιδευτης σε ενα μαγικο κοσμο.Επειδη λοιπον ειμαι ολιγον ασχετη με την τεχνολογια και μεχρι να ερθει εξωτερικη βοηθεια για την εκπαιδευση,ωστε να σας στελνω και εγω.Θελω να μοιραστω μαζι σας,μια καρτουλα που την εχω στο γραφειο μου τωρα και 2 χρονια.Την αγορασα απο το Bath της Aγγλιας και την αγαπω πολυ.
Θα σας την περιγραψω και οπως θελετε ας την ονειρευτειτε.
Λοιπον κατα πρωτον το συμβαν διαδραμματιζεται πανω σε βρεγμενη αμμο.Ειναι σουρουπο,η και αυγη ,εχει ομιχλη και συννεφα στον ουρανο.Ο οριζοντας εχει ενα κιτρινωπο χρωμα .Η θαλασσα σχετικα ηρεμη και βρεχει βρεχει παρα πολυ.
Η υπηρετρια φοραει μαυρο φορεμα ,ασπρη ποδια ,ασπρο καπελακι και κραταει μια μαυρη ανοιγμενη ομπρελλα.Απεναντι της ,ο Butler ,μαυρο κουστουμι,μαυρο καπελο και κραταει και αυτος μια μαυρη ανοιγμενη ομπρελλα.Αναμεσα τους η κοπελλα ,μαλλον η κυρια της εξοχικης κατοικιας,Φοραει ενα μακρυ στενο κοκκινο φορεμα με πολυ λεπτες τιραντες,γαντια κοκκινα μεχρι το μεσο του μπρατσου της ,τα μαλλια μαζεμενα σε σινιον και ξυπολητη.Χορευει ενα αισθησιακο βαλς με τον ........,ισως τον εραστη της ,...........ισως τον συζυγο,...........ισως με εναν αλλον Butler , δεν με ενδιαφερει εμενα μου αρεσει ,και του λεει ψυθιριστα στο αυτι. ''''Forever i will dance in the warmth of your soul and the light of your love'''''.
Σας το αφιερωνω με αγαπη για μια καινουργια φθινοπωρινη εβδομαδα.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Αφιερωμενο σε ολους τους σκεπτομενους της 16 Σεπτεμβριου

Πορευτηκα σε αυτο τον μακρυ δρομο για την ελευθερια.Προσπαθησα να αποφυγω τα παραπατηματα,εκανα μερικα λανθασμενα βηματα στην πορεια.Εμαθα ομως το μυστικο,οτι οταν καποιος σκαρφαλωσει στην κορυφη ενος ψηλου λοφου,το μονο που διαπιτωνει,ειναι πως πρεπει να σκαρφαλωσει σε πολλους ακομα .Σταματησα για μια στιγμη να ξαποστασω ,να κλεψω με τα ματια την εικονα του υπεροχου τοπιου που με περιβαλει,να κοιταξω πισω στο βαθος, στην κατευθυνση απο την οποια ερχομουν.Δενμπορω ομως παρα να ξεκουραστω για ενα μονο λεπτο διοτι η ελευθερια συνεπαγεται ευθυνες και δεν πρεπει να χασομερησω αφου εχω πολυ δρομο να κανω ακομα.
Νelson Mantella
γραμμενο στο ημερολογιο μου στις 29/11/1999

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Ταξιδια.......'θα θελα να γνωρισω μια μερα

Αφιερωμενο σε δυο αγαπημενα προσωπα που θα ταξιδεψουν , ο ενας για Λονδινο και ο αλλος για Παρισι.
Θα θελα να γνωρίσω μια μερα ....Τη Νεα Υορκη των τραγουδιων του Art Gurfankel και του Frank Sinatra,το Σαν Φραντζισκο των λουλουδιών και του Woody Allen,την Πραγα του Ντουμπτσεκ, το Παρισι της Εντιθ Πιαφ ,τη Ρωμη του Φελινι ,τη Βαρκελωνη του ισπανικου εμφυλιου ,την Παταγωνια των ταξιδευτων ,το Μπουενος Αιρες του Χουλιο Καρτασαρ, την Αθηνα του Περικλη ,τις ουτοπιες των φευγατων.
γραμμενο απο τον Κωστα Καραμαρκο το 2000 στην εφημεριδα ''Θεσσαλονικη''

Γεια σας φιλοι

Γεια σας φιλοι που ακομα ξενυχτατε.Τα παντα το βραδυ δυσκολευουν,δεν συμφωνειτε και εσεις΄΄ολα αυτα που μας περ ιβαλλουν ασκουν ενα μυστηριο συναισθημα στην ψυχη μας.Υπαρχουν καποιες νυχτες διαφορετικες απο τις αλλες.Μαλλον πρεπει να στησωμε αυτι .Ηχοι ,βοες φυσημα του ανεμου και ολα αυτα μας ταξιδευουν σε ερημικες ακτες .Με τρομαζει το σκοταδι .Ειμαι ανημπορη οταν φευγει η λαμψη των αστρων, να αντιμετοπισω το ρευστο τοπιο.Μια καταπληκτικη καρτουλα δωρο απο την αγαπημενη μου ξαδελφη με εκανε να ονειρευτω για αποψε.Και εγω με την σειρα μου για καληνυχτα, σας στελνω ενα σοκολατακι μαζι με ενα μπουκετο απο γιασεμια.
prasinoliker.

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Φθινοπωρινη καληνυχτα

Ειναι η πρωτη φορα που γραφω σκεψεις σε ενα ιστολογιο σε computer και οχι στο κλασσικο μου ημερολογιο .Μου φαινεται λιγο περιεργο, αλλα πολλες φορες θα ηθελα να μοιραστω ωραια κειμενα και με αλλους συνταξιδιωτες.Για αποψε σας αφιερωνω αυτο το οποιο ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου.
''Μια ανοιξιατικη νυχτα ,με πρασινο γαρυφαλλο στο πετο ο Οσκαρ Ουαιλντ ρεμβαζει κοιτωντας εναν πινακα μοναχικου τοπιου, και πινει πρασινο λικερ σε μικρο κρυσταλλινο ποτηρι.Οι μελαγχολικες αχτιδες φωτος απο τα κηροπηγια αντανακλωνται πανω στα γυαλινα
αραβουργηματα του ποτηριου ,κι εκεινος το φερνει μπροστα στο βλεμμα του και κοιταει τον πινακα μεσα απο εκει σαν μεσα απο ενα πρασινο φωτεινο πρισμα.
Μια μακρινη μοθσικη ταξιδευει στον ανεμο και εισχωρει απο το ανοιχτο παραθυρο,ανεμιζοντας τις κουρτινες.Εκεινος ο ανεμος που αγγιξε το αρωματισμενο πετο του Οσκαρ Ουαιλντ.Ενας βαριεστημενος αριστοκρατης ,γερμενος πανω στο λεπτο μπαστουνι του ,χασμουριεται ,λεγοντας.=Πιστευετε οτι οι ονειροπολοι μας θα βρουν καποτε το δρομο προς τα ονειρα τους΄΄ειναι δυνατον να υπαρχει εδω αναμεσα μας η ουτοπια΄...
Ο Ουαιλντ γυριζει και τον κοιταζει μεσα απο το πρασινο πρισμα του , η εικονα του ειναι θολη και τρεμουλιαστη,ο αλλος βλεπει το ματι του Οσκαρ Οθαιλντ να επιπλεει μεσα στο λαμπερο ποτηρι.
Οονειροπολος ειναι καποιος που μπορει να βρει τον δρομο του μονο στο φεγγαροφωτο,κι η τιμωρια του ειναι οτι βλεπει την αυγη πολυ πριν απο τον υπολοιπο κοσμο...
Καληνυχτα σε ολους σας λοιπον .
απο το prasinoliker

Μια μακρινη μουσικη ταξιδευει στον ανεμο


Μια ανοιξιατικη νυχτα με πρασινο γαρυφαλλο στο πετο ο Oscar Wilde πινει πρασινο λικερ σε μικρο κρυσταλλινο ποτηρι