Συννεφοπαρεα

Λογω τεχνολογικης αγνοιας ,αδυνατω να σας στειλω φωτογραφια τα κυματα που σχεδον εχουν φτασει μεχρι το δρομο κοντα στο σπιτι μου.[Βεβαια το κειμενακι το ειχα γραψει στο προχειρο ,οταν ειχαμε κυματα,γιατι σημερα η θαλασσα ειναι σχεδον λαδι].Ετσι λοιπον που παρατηρουσα την μανιασμενη θαλασσα ,και τα συννεφακια να πηγαινοερχονται,[ουτε συννεφα εχει σημερα ο ουρανος] μου ηρθε εμπνευση.
Τι θα λεγατε ,αν γινομαστε μια συννεφοπαρεα.Ο καθενας θα ειχε το συννεφακι του.Θα μεταφεραμε λιγες αποσκευες για να μην τσακιστουμε και θα ταξιδευαμε. Για που ;Μα οπου
επιθυμουσαμε .Σε κοσμους φανταστικους ,σε κοσμους μαγικους ,σε αλλες σφαιρες ,σε αλλα συμπαντα.Θα ριχναμε βεβαια και καμμια ματια στους γηινους.Ταξιδευοντας , και με πιο αερατο μυαλο ,θα δικαιολογουσαμε πιο ευκολα τις χιλιαδες αδυναμιες που η μονοτονη ζωη της γης μας δημιουργει.Θα χαμογελουσαμε γιατι θα ανακαλυπταμε ποσο μικρα και ασημαντα ,πολλες φορες ειναι ολα αυτα που καταδυναστευουν την καθημερινοτητα μας.Με την επιστροφη μας δε απο το συννεφοταξιδο ,θα προσπαθουσαμε για μια πιο ζουμερη ζωη.
Μαλλον για παιδικο διηγημα μου κανει,αλλα η εμπνευση ειναι εμπνευση.
Καλο απογευμα σε ολους τους συννεφοταξιδευτες.